Her zaman unutulmuş, ama aynı olarak hep yinelenmiş yinelendikçe de differans (namevcut ve naklen olmayan fark) oluşturulmuş, yani mevcudiyetin olmadığı yerde temsil edilenin temsiliyeti daima anlam kaymalarına neden olmuş ”anasını kaybeden bir insanın” kökünü unuttuğu dilinin ”söylem”e dönüşmesini konu eden Jacques Derrida, yöntemini dekonstrüksiyon (yapıbozumu) olarak ortaya koymuştur.